116 Mundu orok eztu egin zuk bezanbat hargatik,
orogatik bano oboro hark ere daidi zugatik;
bere ama ezin utzi obeditu gaberik;
othoi, grazia egiguzu, giren zuienetarik.
120 Unsa zuk har banenzazu gomendutan gogotik,
ezin damna naindeiela zinesten dut segurki;
anhitz begiratu duzu galduren zenetarik,
niri ere hel zakitzat, othoi, galdu gaberik.
124 Ehon ere gaitzik ezta zuk khen eztirozunik,
ezetare hontasunik zure eskuian eztenik;
denbora eta lekhu orotan ezin duda gaberik
graziak oro zure eskuian Jangoikoak emanik.
128 Nahi duiena hala duke amak semiaganik,
seme honak anhitz daidi amaren amorekatik;
gure natura haritu du zutan amoraturik;
Jangoikoa ezarri duzu gure anaieturik.
132 Haren eta gure ororen ama zira dignerik;
amak eztu sofritzeko semen artian gerlarik;
samurturik badakutsu gure gaizkiegatik,
ororen ama zira eta bake gitzazu bertarik.
136 Orai egiten diraden gaizki handiegatik
Jeinkoak ondatu zukeien lur guzia engoitik,
balinetan zu ezpazina ararteko gugatik;
oro sostengatzen gitu zure othoiegatik,
