<153>
laetatur in perditione viuorum. Ienkoak eztu egin herioa, eta eztu hartzen plazerik bizien galzian, eta ruinan, hargati da herioa, gaixtoa, belza, eta monstre baten pare, itxusia, pozoaz bethia, maradikatia, eta hastiogarria.
Herioa dela ezdeus bat segur da, ezta pribazione bat baizi, pribazionia ezdeus bat: hanbateki herio, ezdeusa, eta pribazionia, hirurak bat.
Hori bera erran du Ebanjelistak, Omnia per ipsum facta sunt, sine ipso factum est nihil Jenkoak egin ditu gauzak oro, eman orori bere izatia, baina eztu egin ezdeusa, baita herioa, biziaren etsaia, eta izate ororen pribazionia.
Jenkoak egin du zelia, eta lurra, bere botere infinitoaz, laur elementak, zelian eta lurrian diren gauzak oro, bisibliak, eta inbisibliak, sensibliak eta insensibliak, espiritualak, eta korporalak, baina ez herioa, ezin egiten zian ere, zeren ezpaitzen posible egin lezan, gauza posibliak oro egiten ahal ditu Jenkoak, baina ez inposibliak, halako zen herioa; zoin baita pribazione bat, eta ezdeus bat, erran den bezala.
Ezta behar hargati deus erran Jenkoaren botere handiaren kontre, hori da perfekzione bat hartan, eta ez inperfekzione bat. Non esse effectus, sed deffectus. Egiten ahal diren gauzak, egin ditu, edo eginen plazer badu, plazer dianian, gure Jenkoak, baina ezin egiten diren gauzak, ezta eman haren boteriari, eta zuhurtziari egin ditzan, falta, eta estakhuria ezta hartan, baina ezin egiten den gauzan berian, gauza inposiblian.
Jenkoaren obretarik berhetzirik egon da herioa,
