<141>
odola nahasirik, herakitzen da.
Haren arima gaixoa, nahi gabez bere lekhutik, eta egongiatik jalki, eztakianez norat doen, ala infernurat, ala zelurat, dolore, eta regretu handirekin bere gorpitzetik, jalkiten da, eta tristura handitan, harganik konjit hartzen, eta hari azken adioa erraiten. Partikularki soldado kruel harzatz kolpatia, edo den gizona, edo den emaztia, bekhatoria bada, eta bekhatian bizirik, bekhatian hiltzen bada, bere konzienzia propiak erratzen du, eta jaten barnetik, eta kanpotik, alde orotarik, hala dio eskritura saindiak: Foris vastabit eos gladius & intus pauor ezpata zorrotz batek kanpotik desegiten dutiala gaixtoak, eta barnetik, beldurrak eta aprehensioniak, glosak dio, Foris, id est in corpore, vastabit eos gladius, id est mors, diuidens animam à corpore: & intus pauor divini iudicij animam condemnantis. kanpotik herioak ruinatuko dutiala, trenkhatzian, eta beretzian arima gorpitzetik, eta barnetik Jenkoaren jujamendiaren beldurrak, zeren arima jujaturik, kondemnatuko baitu pena eternaletara.
Halakoaren konzienziak ukhanen du gerla handi bat, soldado traidore hark emanik, bere kontre kanpoan ikhusiko du bere jujia samurturik, eta koleraturik, barnian bere kulpa falten akusazionia, eta borreua, bere aldian bere etsaia armaturik, zoin baita deabrua, bere pian infernia, ahoa zabalturik, haren hantik barna iresteko.
Gerla hura, pundu hartan izigarri izanen da gizon bekhatoriari, ezta izanen bat, non eztadin ikhara gudu eta batailla hartara jin dadinian, hargati dio Apostoliak, Horrendum est in manus Dei viui incidere:
