<111>
gorda zite, eta egin duzinian nigar zure bekhatiez, jin zite bide hontarik bide hontzaz jin dadina, ezta galduko, salbatuko da, Jenkoak plazer badu.
Bigarren arrazoiña
frogatzeko, onsa hiltzeko bidia, dela herioaz, eta hiltziaz orhitzia.
Kapitan on bat, eta jeneros bat, aitziña duenian armak eskuan bere etsaiaren kontre konbatitzera, eta erakhusten bere soldadoer, nola behar duten konbatitu eta gobernatu biktoriaren haien kontre irabasteko eta reportatzeko, dudarik gabe halako Kapitañak amorio, eta borondate handi bat erakhusten du obraz badiala bere soldadoenzat, eta soldadoa ezpadadi onsa goberna, nahi ezpada korajoski konbatitu bere Kapitañaren ondoan joanik, bere gida, bere gehiena nahi ezpadu onsa segitu, eta imitatu, eta gero nahi ezpadu soldado hark bere kapitañ jauna, remerziatu eta ohoratu, nork eztu erranen, soldado hura ingratu, dela bihotzgabia, poltroiña, eta legegabia, Kapitañ jauna, on, noble, eta maitagarri, date, baiña soldadoa, gaixto, ohoregabe, eta hastiogarri izanen da.
Baiña noiz ere kapitañ hura, baita hain on, eta bihotz bera, non bere bizia joka dezan, odola isurdezan,
