Halarik ere hola egiten deizüdanian, jüsto nüzü, eta peretxü handitako.
III 30, 6. Untsa zühür bazira, eta egian so egiten badüzü, gaitzez etzütie behar jagoiti triste erazi, hañ koraje aphürreki; bena lehenago alagera erazi, eta eskerren emaitera erakharri.
Hobeki erraitera, uste behar zünüke, zure alagrantzia bakhoitza dela, zeren dolorez hunkitzen zütüdanian ezteizüdan pharkatzen.
Erran nizün ene dizipülü maiter: ene aitak maite ükhen naian bezala: nik ere ziek maite zütiet: hargatik enitizün hurak igorri mündüko alagrantzietara; bena bai debadio handietara, ez uhuretara, bena mesperetxietara, ez auherkeriala, bena triballiala, ez phausiala, bena pazentziareki batian hanitx huniren egitera orhit zite, ene semia hitz hoietzaz.
XXXI. KAPITÜLIA
Kreatüren ororen eiztiaz, kreazalia ediren ahal dadin amurekatik.
III 31, 1. Jauna, grazia handiago baten beharra untsa badit orano,
