<360>
Surius deitzen den Author batek ziozu Seint Hugas Grenoblako Jaun Apezpikia berrogei eta hamar urthe beno aboro Apezpiku izan zela; egun oroz anitz emaste kofesatzen ziela; anitz persona haregana alde orotarik bere eitekuez minzatzera joaiten zela haren seindutarzuna zela kausa; behin ere etziela emaste bateri ere bertaitera sogin, gaste ala zahar, eder ala itsusi ziren ezagutzeko maneran, eta beti erraiten ziela pundu haren gañan nehork erne izan behar ziela, zeren bihotzaren pentsamendu gaistuetarik xahu atxikitzekotz, begiak so desonestetarik begiratu behar zirela.
Irakurten diizi Seint Bernatez, egun batez gogua eman gabe emaste bati so egon zela; orhitu zenian zertan zen, bere buriaren kontre hanbat samurthu zela, nun joan baitzen putzu karroindatu batetara leporano sarzera eta han egon hil hurranik bestek hantik idok artekan.
