<139>
gure arimak otoitzaz ardura izan behar zi ihiztathia, nahi badugu justiziasko eta seindutarzunesko fruthiak ekar ditzan, eta horri daukola Dabiten hitz hok ekarten tizi: egunian zazpitan zure laudoriuak kantatuko tizit. Dabitek egunian zazpitan otoitzaren huraz arima ihiztatzen zizin, debozionesko seindimendietan hobekiago egoiteko; seindimendu berak ardura arraberritzen zitizin; hori ikuzten diizi ehun eta hamazazpigerren Psalmian, zointan hogei eta hamazazpi aldis erraiten baititu hitz hok: zeren Jinkoaren miserikordia eternal baita, eta beste Psalme labur bathian hameka alditharañokuan gizonak gomitatzen tizi Jinkoaren laudatzera. Gauza ardura erranez otoitzeko manera hori eta luzaz hartan egoithia edo irauthia, Salbazale Jaunak berak ere erakatsi diraguzu Olibetako baratzian, zointan hirur aldis otoitu baitzien beti hitz berak erranez, hala eginez guri erakasteko egon behar dugula otoitzan gauza beraren gañan anitz aldis edo luzaz, eta beti gortarzun berri bateki, ezi manera hortan luzaz irauten badugu, azkenekotz jardiretsiko diizi desiratzen dugun bertuthia eta perfekzionia.
