<127>
derauzuna eta falta handienetara eroraratzitzen zithiena. Ezagutzen duzunaz geroz hori dela zure ezthakururik edo bekaturik handiena, hobekienik ere behar zira intseatu horren benzitzera eta erruetarik idokitzera, eta halaz zertan dagon prootxia otoitzaz eta meditazioniaz jardiretsi behar duzuna, hori behar duzu beti begien aitzinian uken edo bistan atxiki eta laxokeriarik gabe hortan finkatu.
Hartakotz hortan zunbait handiski engenatzen tuzu, zoiñek otoitza hasi beno lehen, hartarik idoki nahi duten prootxia goguan hartu gabe otoitzian berian burura jinen zesten prootxien esparanzan meditazionetan jarten baitira, ihizlari, beti menturala, miran aitzinetik deuz hartu gabe thiratzen dutenak iduri. Ezkituzu meditazionetan sartzen han jinen zauzkun pentsamendu hun guzietan finkatzeko, bai aldiz, gure arimaren prootxiarendako beharrenik dugun seindimendien idireiteko; hala nola eri bat joaiten baita Apothikairiaren etxera, ez lehen heldu erremediuen hartzera, bena beharrenik dithienen hautatzera. Bat urguluz, banitatez hanthia duzu; beste bati inpazienzak eta kolerak bihotza herakitzen dirakozu; bestia buruzkin duzu eta burian diena beti egin behar dizi; egun oroz nork bere biziuen falta zunbaitetara
