<128>
erorten tuzu eta bizkitharthian bere otoitzako denbora pentsamendu seindu bena xothil batzutan eremaiten dizie, laket zesten eta gogora jiten zesten pentsamendietan bere ispirithiaren bateti bestera jauztekatzera utziz. Hori eztuzu otoitzaz prootxatzeko bide bat: beti goguan uken behar dizi arimaren makurren xuxentzeko beharrenik dien gauza, eta intseatu otoitzaren medioz haren jardirestera, otoitza hartako denaz geroz.
Seint Efremek ekarten dizi horri daukola Ebanjeliuan idireiten den utsiaren etsenplia, zoin Jesu-Kristori hersatu baitzen oihu egiten zerakolarik, hartzaz uken zezan pietate. Soizie —ziozu Seindu horrek— Salbazale Jaunak galdatu zakonian utsu hari zer nahi zien, berheala minzatu zitziakozun bere beharrik handienaz, zoin baitzen bere bista gabia, eta erran: Jauna, eman ezadazu bista. Eztirakozu galdeiten beste behar dien gauzarik, ez bere praubeziaz minzatzen, bena horiek oro apart edo ber-halde utzirik, beharrenera jarraikiten duzu eta hala egin behar dugula gure meditazionetan ziozu Seindu handi horrek; ezagutu behar diizi oroz gañetik zer falta dugun eta beti hura goguan uken eta galdein jardirets artekan.
Bena pundu hortan nehork egin diroen duda edo galdo bati aizinetik ihardesteko,
