Orrialde:Lazarraga ABatalak.djvu/118

<1193r>

B20 Ain on emun baleust kantatzeko…

Ain on emun baleust kantatzeko

bozau naturalezaz bentureak,

nola emun eustan amoreak

borondateau dama serbitzeko;

edo nik izan baneu sufritzeko

gatx oek biotzau ainbat zabala,

zein dodan buruan bena liberala

edozein kantaeta trobatzeko,

bataz esango neuke doloreak

bakotxik nenbilela illunetan,

dulzero nituala bidalketan

zugana kexaak eta klamoreak,

artu nengianean kolereak

zure amorearren penatzeko.

Podere baneukaike tenplatzeko

neure begi beraoen alboreak!

Ni nax izen onegaz firmaetan:

zurea izan nax; izan da izango;

zu nungo zarean, ni bere ango;

eztot nik sobrenonbreau mudaetan;

beti nax jaio azkero bilaetan

gauzea nola al zaidan kontentadu;

ezertan nik bazaitut enojadu,

nagozu sekulako penaetan.

Bada bere, ditxaz desditxadua

jaio bide ninzan ain tenporatan

zeinaz benturea estaldu jatan,

sekulako nigaz despedidua.

Enetzat faltadu zan kontentua,

enetzat faltadu zan atsegina,

enetzat faltadu zan alegina,

enetzat faltadu zan esporzua.