Orrialde:Lopez 1782.djvu/350

<349>

horrek ihardetsi zirakozun hura zela, eta haren botz naturala hala zela. Jaun horrek erran zirakozun: nola izaiten ahal zira horrein allegera hain estatu pietategarrian izan eta? Gizon leprazu hark erran zirakozun: Jinkoaren eta ene arthian eztuzu lohisko murru haur bezik, zoin baita ene gorpitza; lurrerat erori dateenian eta puxulu haur kendu zaukedanian, joanen nuzu libroki Salbazale Jaunaren ikuztera eta gozatzera; eta nola ikuzten baitut egunetik egunera murru haur urratzen ari dela, plazerraren handis kantatzen dizit arraz urraturik ikuzteko orena igurikitzen dudalarik, amorekatik ene arima ene gorpitzetik partiturik ene Jinkoaren gozatzera joan ahal dadin.

Irakurten diizi orano Seint Iñazioren bizitzian bere gorpitzeko presundeitik libratu izaiteko desirak beti erratzen ziela eta hain gartsuki Jinkoaren ikusthia desiratzen, nun hiltzeko orenas orhitzen zen aldi oroz, plazerraren handis nigarrez egoiten baitzen. Bena leku berian errana duzu, Paradusiaren gozatzeko zien esparanzak beno hobeki hiltzia desiratzen zerakola, Jesu-Kristoren humanitate edo gizontarzun sakrathiaren zien amorio beruak. Hala nola Dabid Profetaren plazerra baitzagen Jaunaren plazerren ikusthian, mundian berian egiaski nehork maite dienian norbait, plazer oso bat badizi bere adiskidia