eternitatearen saporeak eta denborarenak kreatu gaberiko argiaren arraitasunak eta argi kreaturarenak.
3. O egundainoko argi kreatu guzia iragaiten tutzuna, aurtiki zazu gainetik ene bihotzeko barren aldi guziak iragan detzan zizminta bat.
Garbi, alegera, argi eta pitzazu ene arima bera indar guziekin, arren neurrigabeko bozkariomenduz itxeki diazazun arren.
O noiz etorriko da oren doatsu eta ordu desiratzeko hura, non saziatuko bainauzu zure begitarteaz, eta izanen baitzara ene guzia gauza guzietan.
Hori eman diazadazun artean, ene bozkarioa ezta bethea izanen.
Ah dolorea! bizi da oraino gizon zaharra ene baitan, ezta gurutzean osoki iratxekia, ezta osoki hilla.
Orai ene haragia hagitz guthiziatzen da espirituaren kontra, barrenean pizten tu gerlak, eta bakerik eztio uzten arimaren erresumari.
4. Baina zu itsasoaren bothereari bortizturari jauntzen zaizkona, uhinen
