eztügü behar esparantxa galdü, zunbatnahi beita flakü, eta praube giren, aldikatzen bagira behin berotarzünian, eta gero hoztarzüniak, Espiritü Saintia, bere boronthate hunaren araur, jiten eta juaiten denen gañen: hartakoz Job saintiak dio, argitzian bisitatzen düzü gizona, eta berhala ere bai borogatzen.
II 9, 6. Zertan arren esparantxarik har ahal dirot, edo nurtan fidatü behar düt, Jinkuaren miserikordia handian, eta zelüko graziaren esparantxan baizik?
Ezi ükhenik ere eneki gizon saintü, edo fraide debot, edo adixkide fidelik; nian ordian pietatezko librü, edo ezkiribü ederrik, edo himno eta kantika maithagarririk: aphür profeitü horietarik orotarik idoki niro, aphür goza nintzazke, graziaz bilaizirik, eta nihauren praubezian eitzirik balin banintz.
Ordian sendogarririk hobena lizate pazentzia, eta Jinkuaren boronthate saintian nihauren ezdeustia.
II 9, 7. Seküla eztüt ihur ediren, zunbatnahi beita relijius, eta debot zen, bere graziaren gabeziak zunbait aldiz ükhen eztütianik, edo debozioniaren aphürtzia senditü eztianik.
