büria haren eskietan ezarri behar düzü.
Jinkuari da eman ajütatzia, eta ahalke orotarik libratzia.
Ardüran ezinago hun da, guri ümilitatiaren hobeki begira erazitzeko bestek jakin, eta salha ditzen gure faltak.
II 2, 2. Nuiz ere gizona bere faltegatik ümiliatzen beita, ordian ehiki bestiak apaisatzen, eta haren kuntre khexü direnak gaiza aphürrez kontentatzen dütü.
Jinkuak ümila süstengatzen, eta libratzen dü, ümila maithatzen, eta konsolatzen dü, ümilareki jüntatzen da, ümilari graziak aseziareki emaiten dütü, eta mündü huntan aphal erazi unduan, bere glorialat igaiñ erazitzen dü.
Ümilari bere segretiak idekitzen deitzo, eta bereganat eztiki deitzen, eta khümitatzen dü.
Ümila, ahalkiaren har unduan, bake aski hun batetan egoiten da, zeren ez mündian, bena bai Jinkuatan bere konfidantxa ezarten beitü.
Eztüzüla uste debozinian aitzina zuazala, bestiak oro beno aphürrago, zure büria etxekiten ezpadüzü.
