<289>
prootxien segitzera. Lurreko gauzendako badiizi seindimendu net bizi bat eta aldis, guti edo batere gusturik Zelukuendako. Gutan, zerk ere obeditu behar bailuke, hark nausi bailiz bezala manatzen dizi; zerk ere, aldis, manatu behar bailuke, hark obeditzen; eta hain miserable gituzu, nun gizon izan eta Zeluko sorthiak, aberen inklinazioniak baititugu eta bihotz batzu lurreko gauzetarat arraz emanak.
Jeremia Profetak erraiten dizi: gizonaren bihotza enganios eta gaiztakeriaz bethia da; nork ezagut dezake? Ezexiel Profetak Jinkoaren mirakuluz ikusi zien murriaren pare dela erran dieitezu, zointan zunbat ere barnago xilatzen baitzen, hanbatenaz aboro itsuskeria agertzen baitzen; orobat ere duzu gizonaren bihotzaz. Gero orano soiten badugu gure eztakurier, zoin baitira xoilki gure beitarik ditugun gauzak, zoiñenbeste arrazoin eztugu hetan idirenen ahalgetu behar gitustenak? Zoiñenbeste eraste suergaraiteko gure mihietan? Eta zoin laxoki eztugu gure bihotzak barreatzera uzten? Zoiñen ardura ezkira kanbiatzen gure delibero hunetan? Zunbat eztugu maite gure huntarzunak eta aisak? Hain usustathiak plazer dugunaren egiteko, gure burien amorioz bethiak, zoiñen buruzkin ezkira gure borondatetan eta themetan? Zoiñen bortitz gure pasionetan?
