<258>
apaldu onduan. Jinkoaren Semiak —bere Aitareki igual denak— zerbitxaririk apalenaren iduria hartu dizi, nahi dizi umiliathia eta mesperetxathia izan; eta ni, hauts eta erhauts bezik enizana, nahi nuzu ohorathia eta errespetathia izan.
Arrazoiñeki mundiaren Salbazaliak erraiten dizi bertuthe horren Nausia dela eta hareganik umilitathia ikasi behar dugula, ezi ez Sokratek, ez Platonek, ez Aristotek, ez beste Filosofuek behin ere ezin erakatsi dizie. Nois eta ere jarraitkitzen baitziren beste bertuther, hala nola Indarrari, Sobrietathiari eta Justiziari, umil izaitetik hain urrun ziaudezun, nun ezpaitzuten bertuthe hetan xerkatzen berheziki fama eta ohore edo urgulu bezik. Egia duzu Diojenek eta beste zunbaitek —zoiñek kanpoz mezperetxatzen baitzitusten mundiak estimatzen zithienak oro— iduri zutela mundia eta bere buriak mezperetxatzen zitustela, bena manera hartan berian, bestek atxikitzen etzuten bide liferent batetarik bere gloria edo ohoria xerkatzen zizien; geroz Filosofo orori reprootxu hori egin direezie eta ordiandanik Platonek Diojena hortzaz reprootxatu zizin. Platonek Diojena beste zunbait Filosoforeki gomitatu zizin bazkaritera eta net ederki tapizarazi jan behar zuten lekia; Diojena sartzen duzu lohistathia, tapiz hetarik bat
