<1202v>
Salbaterragaz
andiro enojadurik,
portaleetan
komienzua arturik.
Oita erre dau
Jandoneanez kalterik,
kanpaak bere
txapitelagaz arturik;
bobedaxeok
itxi dau eurok bakarrik.
Zerren ez dago
nork sokorridu jenterik,
zerren eozen
izurriteaz urtenik.
Ifini daue
oi eta asko penarik
komarkaetan,
ara balloa gizonik,
zerren eozen
larrin guztiak beterik
persona askoz
izurriagaz gaxorik.
Oi jente asko
egoan parebagarik
ara begira,
oi ezin sokorridurik.
Suori, barriz,
oi beti soberbiorik,
ez eukala
bapere piadaderik.
Izurridunak
asko eukaen llanturik,
nork bereari
oi ezin kobru emunik.
Etorri dira
oi barri onok enzunik
komarkaetan
eozenok rekogidurik,
oi ta leuela
egiten asko negarrik,
zerren ekusten
euen guztia galdurik,
galdurik eta
suorrek abrasadurik,
emun al baga
bapere remediorik.
Al egienak,
esporzuz animadurik,
ateraetan
asi zirean tristerik
aziendea,
dolorez kontubagarik.
Andiok barriz
utra negoziadurik,
euren etseak
oi ezin defendidurik.
Ala galdu zan
leku au desastradurik,
enparatzaka
etse bat baize besterik.
Asko erre da
barruan joia galantik,
bai geiago
oi asko arka garirik.
Askok dauko
biotza ondo errerik,
