bakharrik hek gabe perfeki argi nazazuke, eta hek zu gabe eziñ dagikete deus.
2. Egia da, hitzak adiaraz detzakete; baiñan ezin eman dezakete, espiritua eta grazia.
Ungi minzo dire: ordean zu gabe bihotza eziñ uki dezakete.
Hek ematen dute letraren axala; baiñan zuk agertzen duzu eta adiarazten sensua.
Hek predikatzen tuzte misterioak, baiñan hekin ezagutza zuk ematen duzu.
Hek adiarazten darozkigute zure manuak; baiñan eziñ konpli detzakegu zure lagunza gabe.
Hek irakasten darokute bidea: ordean zuk ematen han ibiltzeko indarra.
Hek ematen tuzte kanpoko argiak; baiñan zuk argitzen tutzu barnetik gure espirituak, eta bihotzak.
Hek kanpotik ihinstatzen dute arbola; ordean zuk erakhartzen diotzotzu fruituak.
Fiñean bere bozaren oihua adiarazten dute, baiñan zuk idekitzen bihotzeko beharriak.
3. Ez bekit beraz niri Moise mintza; baiñan zu minza zakizkit, ene Jainkoa, zeiña baitzare egia eternala.
Hill ez nadintzat, eta agor, eta fruitu gabe egon ez nadintzat; ezen hori gerthatuko zait kanpotik xoillki banaiz abisatua; eta ez barnetik ukitua eta sustatua.
