Orrialde:Lazarraga ABatalak.djvu/65

<1193v>

A21 Denpora baten izan ninzan…

Denpora baten izan ninzan

amoreminez tentadua;

donzella batek edegi zidan

oi neure biotz koitadua.

Egun askotan nik egin nagon

modu askotan erregua,

arren, osatu nengiala

a litzan gero medikua.

Errespuesta emaiten zidan

litzala neska onestua,

aita-amaak likeoela

berebiziko afrontua.

Ni, barriz, gizon desditxaduau

bizi nax bizi penadua.

Egun batean artu neben

neure ballesta armatua;

zagita zorrotz bat ifini nagon

berar gaxtoaz gantxitua.

Laztanagana oi izan ninzan

uts egin baga giadua;

kamaraetan idoro neben

santua legez pintadua.

Neure aoau ifini neben

palabra dulzez gantxitua;

bere zenzuna ifini nagon

promesa askoz pobladua;

neure aragi gaxtoaganik

izan ninzan ni tentadua.

Ezin sufridu neikean

biziagati tormentua;

pena artarik askatu nau ta

bizi nax bizi kontentua.

—Donostiako San Franziskuan

agoan gizon soldadua:

donzelleoni egin jakak

izta-ondoan anditua.

Nik lanzeteaz jo diat eta

oi ik ezarrok enplastua.—