<1195r>
A23 Jaun Zerukoai emaiten jagot…
—Jaun Zerukoai emaiten jagot
oi asko geraziarik,
deseo neben okasio bat
zerren nagoan jakinik.
Nik orain diot inox ez zala
ipuizarrik, guzurrik,
zegaiti gauza eginik ezta
munduan sekretokorik.
Nik au onela esaterako
asko da errazoarik;
oi geiago zufrietako
eztot nik pazenziarik.
—Poeta gazte jakinduna,
ze zaoz engañadurik
zu pagatzeko faltako dala
nigan entendimenturik.
Egin dozuna egiterako
ez dozu errazoarik,
zerren nik zuri eman eztizut
artako okasiorik,
ez geiago nik egin ez dot
zure basoan egurrik;
sekula barriz nik ez negian
oi zure kontra berbarik.
—Obra barri bat ei daukazu
nigaiti konponidurik;
linda damea, asko deutsut
nik aregaiti eskerrik.
—Mesedeori serbietako
eztot nik intereserik.
—Orretan, bertan oi bear dozu
geratu satisfetxarik.
Oninbatenaz adi nazazu,
badozu sentimenturik;
zure entendimentua bego
gutxitan iratzarrik.
Bere burua oi bear leuke
efini korregidurik
lenaengo, ta gero juzgadu
bestegan baliz tatxarik,
edo, izanagaiti bere,
eugi enkubridurik.
Au egiteko zugan asko da,
dama galanta, kausarik,
zuri egiten ez jatzun gero
ezertan agrabiorik.
—Errazoarik ez daukazu
niri ifinten koplarik.
Ene kapea oial ona da,
neure diruak kostarik,
iñoenari ezteutsala
bapere inbidiarik.
Ene kapaak egon doaz
ain ondo toleztadurik,
nola batzuen saboianea,
gauza usaiz beterik.
Oita kapa bat emunagaiti
ez nax geratu piloxik;
inori emun bajagot bere,
ez nago damu jakinik.
—Ene erriti oita zurera
badago bidazidorrik;
oi aetati paseatzeko
eztot ardura lagunik.
