KAP. II.
3 Kristek paralitikoa sendatzen. 5 Bekhatuak barkhatzen. 14 Mateu, eta 17 Bekhatoreak deitzen. 19 Ezkonduaz. 20 Barur eta aflikzione ethorri beharréz. 21 Abillamendu zarreko pedazu gogorraz. 22 Zahagi zarretako mahatsarno berriaz. 23 Diszipuluak Sabathoan buruka idokiten ari. 25 Dabidez 26 Proposizioneko ogiéz. 27 Sabathoaz.
1 Eta berriz sar zedin Kapernaumen zenbeit egunen buruan, eta enzun izan da ezen etxean zela.
2 Eta bertan anhitz bildu izan dirade hanbat non bortha aldiriék ere ezin eduki baitzitzakeizten: eta deklaratzen zerauen hitza.
3 Orduan ethor zitezen batzu herengana, ekharten zutela laurez eramaiten zen paralitiko bat.
4 Eta zeren ezin hurbil baitzakidizkion jendetzearen kausaz, ager zezaten Jesus zen etxe gaina, eta hura zulhaturik, erauts zezaten paralitikoa zetzan ohea.
5 Orduan Jesusek haién fedea ikhusirik, erran ziezón paralitikoari, Semé, barkhatu zaizkik eure bekhatuak.
6 Eta Skribetarik batzu ziraden han jarriak, eta ihardukiten zuten bere bihotzetan, hunela,
7 Zergatik haur hunela blasfemio erraiten ari da? Nork bekhatuak barkha ahal ditzake Jainkoak berak baizen?
8 Eta bertan ezaguturik Jesusek bere spirituaz,
