Hala zenbatenaz naturaleza heziago eta zapatuago baita hanbatenaz grazia isurtzen da bethekiago arimarat; eta gizon barrenkoia egunetik egunerat Jainkozko isuri husuez perfekzionean aitziñatzen da, eta hurbiltzen Jainkoarekiñ behar duen idurirat.
LV. KAPITULUA
Naturalezaren korrupzioneaz, graziaren beharraz, eta hark arimetan egiten dituen efektuez.
ARIMAK
1. Ene jauna, eta ene Jainkoa, zure imaginarat, eta idurirat kreatu nauzuna, indazu bada zure grazia hura zeiñaren handitasuna, eta beharra haiñ ungi erakutxi baitarotazu; garai dezadantzat ene naturaleza gaixtoa, zeiñak bethiere bekhaturat, eta heriotzerat bainarama.
Ezen sentitzen dut ene haragian bekhatuaren legea, espirituaren legeari kontra egiten dioena zeiñak gathibu itxekitzen bainau, eta maiz ergiten baitarozkit sensuen nahikarak.
Hala eziñ garai deaket ene pasioneen indarra zure grazia ezpada ethortzen ene bihotzerat, ene laguntzerat, eta borthizterat.
2. Zure graziaren, eta grazia handiaren beharra dut hezteko naturaleza bat, haste hastetik gaitzerat ekharria.
