ordian, enikezü orano merexitzen zure konsolazionia.
Hartakoz deus besterik eztit merexitzen, baizik ere azotatü, eta gaztigatü izatia; zeren ardüra, eta mortalki ofensatü beitzütüt, eta gaiza hanitxetan, hüts handirik egin beitüt.
Egiazko arren arrazua untsa ezagütütrik, eztit merexi konsolazionerik mendren mendrena.
Bena zük, Jinko ezti, eta miserikordius zirena, zure obrak gal ditian nahi eztüzüna, miserikordiaren untzien eretzian, zure huntarzünaren aberastarzünen erakusteko; badüzü karitatia zure zerbütxariaren, harek ihuntik merexi dian beno haboro konsolatzekua, gizonek orok egin liroien beno hobeki.
Ezi zure konsolazioniak eztütüzü, gizonen elhestak bezala.
III 52, 2. Zer egin düt, Jauna, zük eni eman zinizadan zelüko zunbait konsolazione?
Nik nihaur beithan ezagützen dit, deus hunik eztüdala egin; bena biziuetara bethi ekharri, eta hunialat ützültzeko herabezti izan nizala.
Hori egia düzü, eta etzirozüt ükha.
