Orrialde:Leizarraga-eban.djvu/312

harekin, eta itzulirik erran ziezén:

26 Baldin nehor enegana ethorten bada eta gaitzesten ezpaditu bere aita eta amá, eta emaztea eta haurrak, eta anaieak eta arrebák, etare gehiago bere arima ere, ezin date ene diszipulu.

27 Eta nork ere ezpaitakarke bere krutzea, eta ene ondoan ethorten ezpaita, ezin date ene diszipulu.

28 Ezen zein da zuetarik dorre bat edifikatu nahi duenik, lehen jarririk gostuak kontatzen eztituena, eia akabatzeko baduenez?

29 Fundamenta ezarri dukeen ondoan, eta ezin akabatu dukeenean, ikhusiren duten guziak harzaz trufatzen has eztitezenzát, dioitela:

30 Gizon hunek hasi du edifikatzen eta ezin akabatu du.

31 Edo zein da regea berze rege baten kontra batailla emaitera abiatzen dena, lehen jarririk konsultatzen eztuen, eia hamar millarekin aitzinera ilkhi ahal dakidionez, hogei millarekin haren kontra ethorten denari?

32 Berzela hura oraino urrun deno, enbaxadore igorririk bake eskez jarten da.

33 Hala beraz, nork ere zuetarik bere on guziak ezpaititu renunziatzen hura ezin date ene diszipulu.

34 On da gatza; baina baldin gatza gezat badadi, zerzaz gazituren da?

35 Ezta lurrekotzat, ez ongarrikotzat deusgai, baina kanporat egoizten da hura. Enzuteko