Orrialde:Leizarraga-eban.djvu/286

izenean deabruak kanpora egoizten zituenik, eta debetatu diagu hura, zeren ezpaitarreik gurekin hiri.

50 Orduan erran ziezón Jesusek: Eztezazuela debeta, ezen gure kontra eztena gure alde da.

51 Eta gertha zedin, haren goiti altxatzeko egunak konplitzen ziradenean, orduan xuxent baitzezan bere begithartea gogo eginik Jerusalemera joaitera.

52 Eta igor zitzan mandatariak bere aitzinean, eta joanik sar zitezen Samaritanoén burgu batetan, ostatu aphain liezotenzát:

53 Baina etzezaten rezebi, zeren haren begithartea baitzén Jerusalemerat joiten zenarena.

54 Eta hori ikhusirik, haren diszipulu Jakesek eta Joanesek erran zezaten: Jauna, nahi duk derragun sua jauts dadin zerutik, eta desegin ditzan, Eliasek ere egin zuen bezala?

55 Baina itzulirik Jesusek mehatxa zitzan hek, zioela: Eztakizue zer spiritutako zareten.

56 Ezen gizonaren Semea ezta ethorri gizonén bizién galtzera, baina salbatzera. Eta joan zitezen berze burgu batetara.

57 Gero gertha zedin, hek bideaz joaiten ziradela, erran baitziezón norbeitek: Jauna, jarreikiren natzaik norat ere joanen baitaiz.

58 Eta Jesusek erran ziezon: Azeriék zulhoak zitié, eta zeruko xoriék ohatzeak, baina gizonaren Semeak eztik non bere burua pausa dezan.

59 Baina erran ziezón berze bati: Arreit niri.