Orrialde:Maister 1757.djvu/404

Hañ azkarki erortoki ziren kanpotiko gaizetarat, hañ arranküra gabe barnetikuentako.

Hañ arhin erri egiteko, eta plazer gaixtuen hartzeko, hañ gogor nigar egiteko, eta dolümen ükheiteko.

Hañ agüdo laxükerien, eta aragiaren plazeren, hañ herabezti garraztarzünaren, eta debozione süz bethiaren.

Hañ ekharri berrien entzüteko, eta gaiza ederren ikhusteko, hañ gibel-karga gaiza aphal, eta mespertxusen besarkatzeko.

Hañ inbidius hun hanitz ükheiteko, hañ txeken emaiteko, hañ etxeki begiratzeko.

Hañ aphür gogua emaile mintzatzian, hañ güti zure büriaren bürzagi ixilik egoitian.

Hañ xede gabe, zure bizitzeko manerietan, hañ thaigabe, egiten dütüzün gaizetan.

Hañ enjogi jatekuari, hañ gor Jinkuaren hitzaren entzütiari.

Hañ lehiatü phausiaren hartzeko, hañ berantiar lanari lotzeko.

Hañ iratzarri elhezahar erraiten zaitzüner behatzeko, hañ loti beilla saintien egiteko.