Orrialde:Maister 1757.djvu/168

soferitziaz kanpo, besterik deus txerkhatzen badüzü; zeren bizitze hilkor haur oro miseriaz betherik beita, eta khürütxez üngüratürik. Eta hanbatenaz ihurk, bestek beno haboro berthütian profeitatü dü: zunbatenaz khürütxe garratzagorik ardüra ediren ükhen beitü; zeren amuriuak emenda erazitzen beiteio bere desterriaren phena.

II 12, 8. Haregatik orogatik, gisa hortan hanitx maneriaz dolorez hunki izan dena, ezta zunbait konsolazioneren arhinmentxa gabe: zeren ezagützen beitü, bere khürütxiaren soferitziak, abantalla handi bat emaiten deiola.

Ezi gogo hunez haren pian jarten denari, phenen phezütarzüna oro, zelüko konsolazioniaren konfidantxala khanbiatzen zaio.

Eta zunbatenaz dolorez aragia flakatzenago beita: hanbatenaz ezpiritia barneko graziaz azkartzenago da.

Eta zunbait ordüz, hañ beste indar hartzen dü, thürbürarzünen, eta gaitzen amuriotik, nahi lükialakoz zerbait üdüripen Jesü Kristen khürütxiareki ükhen; nun dolore, eta thürbürarzün gabe, ezpeilizate nahi izan,