Orrialde:Lazarraga ABatalak.djvu/111

<1181r>

B16 Egun batean nendorrela…

Egun batean nendorrela

bide estretxo batean,

esku batean nekarrela

kalzaidu usez errodela

zaldi on baten gañean,

banekarren esku bestean

listra onezko dardoa,

adarga on bat arzoean,

arnes fortitza gorputzean,

korazaakaz kaskoa.

Konpañiatzat tristurea

askotan legez arturik,

giatzat barriz benturea,

baneroean etxurea,

txitez guztiau galdurik.

Neroeala forma onetan

biotzau guztiz tristea,

nik ez nebela pensaetan

gero nekusen gauzaetan,

erratu neben bidea.

Ribera baten eldu ninzan,

guztizko alegerea;

neure buruau gora nezan;

dama eder bat topa nezan,

autoridadez betea.

Neurau exilik nengoala,

berak esadan berbea:

“Ongi etorri zareala

errazoa da dasadala,

gizon armatu gaztea.