<1164v>
Arereanik aterazu
il baten kalaberea;
espilu artan mira zatez,
neskame engañadea;
agan kontenpla badezazu
gogoaz biotzerean,
urteten prokuraduko dozu
zaozen kostunbrerean.
Nik, barriz, erreguketan dizut
kunplietan dan gauzea:
nigana gia eztezazula
sekula zeure barkea;
ene plazaan ze efinzu
zeure gorputzez tendea,
zegaiti ez dot nik erosiko
an jarri didin frutea.
Konkluitzen dot oneinbategaz,
salba prolixidadea;
nik uste baño luze izan da
kartako parabolea.
Bakit jarriko zareana
nigana enojadea;
nik aregaiti ez nei emun
txoritxo baten lumea.
Zeurorrek emun dozun gero
kausa originalea,
remediotzat ar ezazu
zeurorrek sufrietea.
Aserraturik egon arren,
ez dot itsiko polsea;
lau dukat bidalketan dizut,
moneda alegerea;
estal ezazu oriegaz
zeure nezesidadea.
On zara, eze ezta faltako
zeruko ruziadea.
Fin
