<1196v>
Edola bere, urten artean
ogeta amar urtean,
neuronek ala egin gura dot,
bizi al baninz artean.
Jaun Zerukoak, arren, dindala
kunplietako ditxea.
Nigaz ezkondu gura dabena
sosega bidi bakean;
oi onegaiti itxaden begi
dozenaxe bat urtean;
artean, barriz, goza dezadan
oraingo libertadea.
Oi oni luze deretxanori
ze bego ene ustean.
Oi nitaukat emazte on bat,
zeña dan ama andrea;
Jaun Zerukoak oni demala
bizi ona ta luzea,
zegaiti onek sustenduko nau
egunean da gabean.
Gradu andian jarririk nago,
ene egitafedea;
oi orain ez letorket ondo
arereanik jastea.
Orain dama bat serbietan dot,
lindea parebagea;
oi eztauko merezidurik
niganik anzietea,
egin deustan mesedeak
serbidu jagin artean,
zegaiti nei traspasadu
amorearen legea.
Oraindo beti izan nax
oi amoradu firmea;
orain ez neuke errazoarik
izenau borraetea,
ez geiago gaztazaroau
ain laster anzietea.
Klaramente dakustan gero
galzaiten libertadea,
ezkonduz kero probetxaetan
oi ezta damuketea.
Uztarriori ezarriz kero,
sufridu bear goldea;
orapilagaz lotu azkero,
neke da askaetea.
Gauza fortitza oi dana bakust
ezkonduaren kargea;
karga andia sufrietako
oraindo nax gaztea.
Azaiteau galdu lerait
ardura usazakeak;
ene aginok ezin jan leie
aragi errebagea;
estomagoau galdu leiket
bianda probazakeak.
Oean kalentureak liket
lagunik baneu aldean;
laster batean oi lirakasket
beste mundura bidea.
Gauza sakona bide da, izan,
itsaso ondarbagea;
neure buruau ez nei ondo
andratan konfiatzea.
Ene aideak, oi arren, au da
neuronen respuestea:
akordaetan ez dodala
ain laster ezkonketea.
Lazarraga
