<1199r>
aren erditan silla berde bat,
moraduz jaspeadurik.
Silla onetan baegoan
sei eder bat jarririk;
narru zuriak estalzerako
ez eben bestidurarik.
Tafetan gorriz oi bazedukan
begiak rebozadurik;
esku batean arko galanpat
fletxeaz adrezadurik.
Forma onetan nik nedukala
zenzunau elebadurik,
ene aldeti igaro zidin
dama bat enrizadurik.
Ene parean eldu eta
krianzaz, komedidurik,
“Ongi etorri, zu jauna” baize
ez esan beste gauzarik.
Neska-berbea nenzuanean,
txitxitez alteradurik,
baxadu neben neure begiok
zeruko altureanik.
Donzella linda graziosea
nengoan lekureanik
debisa nezan, zerbait litzana
neuregan rezeladurik.
Ari begira nengoala
ondo disimuladurik,
izerdi batek artu ninduan,
penadu ninduan bizirik;
sentidu neben Amorearen
arkua desarmadurik,
