<1179v>
B12 Tenpora baten baneroean…
Tenpora baten baneroean
dama eder bat serbidu;
audenziarik ez emunaz
oi ninduan penadu.
Gabaz-egunaz oi nituan
aren ateak rondadu;
askotan sarri nik neroean
rekeridu ta segidu.
Aldi bat leku sekretu baten
neuroni zidan agindu:
“Jentil onbrea, ona zatozke,
gura banozu gozadu”.
Aren aoti berba oa
negianean aditu,
reberenzia jagiteko
belaunok neben inkadu.
Krianza onez gura ekion
ni arerean goratu;
esku zardenaz baekidan
neure besoti oratu.
Ark niri tira, nik ari pulza,
ainbat negian aspertu,
supitamente baekion
uzkar andi bat soltadu.
Neska gaxoa ainbat zidin
afrontadu ta korridu,
begietati laster ekion
itogintxo bi mobidu.
Nik banegian aleginaz
palagadu ta exildu;
finjidu neben ez nebela
nik alakorik aditu.
Esan eustan: “Ai, ene jauna,
zuk egidazu parkatu;
sekula barriz ezin neinde
zure aurrean agirtu.
