Orri hau berrikusi gabe dago
<1185v>
zegaiti zuk ez dozu ezer galduko;
neure bizian ez zaut anzituko,
zuretzat izango da nik dodana.
Zu zara eder guztioen kapitana,
zeruko irargi zuria dirudizu;
ene guztiau zeure egin egizu,
inor baño ederrago zareana.
Libertadeau joan jatan zuregana,
ni bizi izaatea zure eskuan dago,
remedioaren esperanzas beti nago,
zeña bakit, larrosatxoa, zugan dana.
Espantadurik nago, donzellea:
biotzoi nola dozu orrein kurela?
Tratadu ze nagizu beti onela;
enzuzu, dama guztioen estrellea:
gura dot relajadu kerellea;
osatu ene llageau, nai badozu.
Larrosa maiatzekoa, nola dozu
enetzat orrein gogor murallea?
Donzellea, piadadez ar nazazu;
barriz gura deutsut erregutu:
katea geiagogaz ez ni lotu,
neure biotzau libre jafindazu;
