Orrialde:Lazarraga ABatalak.djvu/92

<1153v>

Merezidu ezpadot ezer bere

neure partez, zerren naxan pobrea,

zureti bai, zerren naxan zurea.

Begiratu baga zuk ni nor naxan,

salbo zu zeurori nungo zarean,

nidokazu nagoan penarean.

Nik eztot galduko esperanzea;

alferrik izango da kurelago,

naiz beaza begit, naiz alago.

Edo nafinzu barrez sekulako,

edo zuk indazu bizi tristea,

zuregan dan azkero emaitea.

Ni ez nagozu eske fiadurik

ez urregorria ez laborea,

salbo zor deustazun amorea.

Ene aragiok ikara dabilz;

ainbat sartu jate zure bildurra,

beretxat naxala gaxto lapurra.