Orrialde:Chourio 1760.djvu/296

gorputz preziatua errezibitzen dugunean?

9. Badabiltza jendeak hañitz lekhu suertetarat sainduen erlekien ikhusterat eta ohoratzerat, espanturekiñ aditzen tuzte hekien berthute eta obra handiak: miretsirik dakusate hekien ohoretan egiñ diren elizen edertasuna eta majnifizenzia, errespeturekiñ musu ematen diote hekien hezurrei urrez eta zirikuz estaliei.

Baiñan, ene Jainkoa, zu zeroni zare gure hurbillean, eta aitziñean gure aldareen gaiñean.

Zu, ene jauna, zeiña baitzare saindutako saindua gizonen kreatzaillea eta aingeruen nausia.

Horlako erromeriak maiz kuriostasunez egiten dire zerbait gauza berri-ikhusteagatik; hortaz nihor guti hetarik prestuago bihurtzen da, guziz goan ethorri horiek arintasunez egiten direnean, bizitzearen, ganbiatzeaz konturik egiñ gabe.

Baiñan egiazki zare eta errealki aldareko Sakramenduan, eta zare han osoki, o Jesus dibinoa, han zare; eta nork han digneki errezibitzen baitzaitu, haiña santifikatzen da eta bethetzen graziez.

Ez gaitu arintasunak, ez kuriostasunak ez sensuen atsegiñak zureganat erakhartzen, baiñan fede bizi batek, esparantza