Orrialde:Lazarraga ABatalak.djvu/7

<1141r>

Ala bada, nik orain, Jaungoikoa,

esango dot nola tratadu nauzun.

Sirena, utra birtute andizkoa,

egizu silenziaz eskutxadu.

Silberoren kantu dulzeaz ai[

tu Sirenak arzaite eben e[

sentuan eukan zanpoña [

utra dulzemente jaiten a[

au esaten ebela:

Kañadaetan arza legez,

oi, nago kongoxadurik,

ekusi inork ez nagia[

zugaz egiten ber[

Silbero, zuk bad[

nola zure ag[

kontalke neu[

ukutu ez dagid[a

Alaze beti legez [

zuk erraz dasakezu [

zure kontra zegati [

ezer eginik ez na[

Sirenak bere kantu[