<431>
Ezta egungo egunean mundua hunein sentikor, eta ez konzientziatsu.
§ 5
280 Gaixtoa, bertze etsairik gabe, bere konzientziak berak bere baithan barrena azotatzen du, autsikitzen du, zaurtzen du, larrutzen eta penatzen du. Iragan denean bekhatuaren plazera, han da berehala konzientziaren desplazera. Bekhatua, zauri hatzgilea bezala da. Hatz egitean atsegin hartzen duzu. Ordea, hatz gordin eginik, gelditzen zaitzu ondotik errasumina. Hala gelditzen da bada, bekhatuaren plazera iragan denean ere, konzientziaren mina eta oinhazea. Sukhar handiarekin zaudenean ere, atsegin hartzen duzu ur hotzaren edateaz; ordea, gero, edan ondoan, gaitza berreturik, izaiten duzu atsegin haren atsekabea. Haur da fruitu ondugaben ondorea, horzkidura, higuintza.
Garzelean dagoenari, emozu nahi duen bezanbat jatera eta edatera, egiozu ahal dagizun besta guztia, baina ezta hargatik osoki alegeratzen. Zeren ezpaitaki zeri dagokan. Alegerakiago bizi da, athez athe dabilan errumesa. Zeren San Krisostomok dioen bezala: Supplicii expectatio non sinit praesentium voluptatuum sensum capere (Chrysost. Hom. 12 in c. 7 Roma., tom. 4). Garzelean dagoena, eztu utzten geroko gaztiguaren beldurrak atsegin
